Lahir dan dibesarkan di Terengganu, boleh dikatakan tekak saya sudah sebati dengan masakan singgang dan budu. Saya boleh makan nasi berpinggan walau hanya berlaukkan ikan singgang dan budu saja.
Bila berhijrah ke luar Terengganu untuk menyambung pelajaran di UiTM, saya agak ‘stres’ sebab makanan berubah. Ketika itu saya di Lendu, Melaka. Masakan di sana pedas sedangkan saya tak biasa pedas. Mula-mula sampai sakit perut dibuatnya.
Berubah
Saya berkawan baik pula dengan tiga orang rakan dari Selangor. Mereka yang ajar saya makan kari mamak. Alahai, awalnya tekak saya memang tak boleh terima. Tekak saya lebih serasi dengan gulai versi Terengganu, yang berbeza dengan masak kari negeri lain apatah lagi kari mamak. Lama juga saya nak belajar makan kari mamak.
Bila bekerja sebagai wartawan, saya perlu menghadiri pelbagai acara termasuk ‘food review’ dan sebagainya. Akhirnya kini, tekak saya dah boleh terima macam-macam jenis makanan. Malah, saya ‘hantu’ makanan Jepun hingga anak pun ikut jejak langkah. Bila bercakap tentang makanan Jepun, yang paling ‘aneh’ saya pernah cuba ialah ‘sperma’ sejenis ikan (maaf saya lupa namanya) yang dikatakan bagus untuk wanita untuk kelihatan awet muda di sebuah restoran Jepun terkenal.
Kahwin
Bila berkahwin dengan orang Minang, selera saya turut berubah. Jika dahulu petai, jering dan kerdas hanya dimakan mentah dan dibuat ulam dengan budu. Tapi suami perkenalkan saya dengan pelbagai jenis masakan berasaskan petai, jering dan kerdas. Tak sangka, macam-macam masakan boleh dimasak dengannya. Paling lucu, ketika awal kahwin, saya ingatkan masak lemak cili padi jering adalah masak lemak cili padi nugget sebab bentuk jering rebus tumbuk itu umpama nugget di dalam kuah.
Pekerjaan saya membuatkan tekak saya boleh terima macam-macam jenis masakan. Tapi apa pun, tekak Terengganu saya tak boleh tinggal. Stok budu tetap ada di rumah. Rakan-rakan rapat juga tahu, saya ‘tak makan’ nasi lemak di Selangor kecuali yang dimasak sendiri. Sebabnya saya sudah terbiasa makan nasi lemak sambal ikan ala Terengganu yang susah nak dapat di sini. Mungkin ada, tapi bagi saya tetap tak sama dengan yang dijual di negeri kelahiran saya.
Bila balik Terengganu, itu yang akan saya cari dahulu. Selain itu saya juga rindu nasi dagang yang dibungkus dalam kelongsong daun pisang. Sedap sangat tau!
MINGGUAN WANITA kini di seeNI, download seeNI sekarang!
KLIK DI SEENI